باید مذاکره با ایران از تهدید آغاز و به امتیازگیری ختم شود!
معاون سابق وزارت خارجه آمریکا می‌گوید کاخ سفید باید سیاست مذاکره با ایران را هماهنگ با ادامه و تشدید سیاست فشار بر ایران پیش ببرد و نه جدا از آن.
نیکلاس برنز ضمن مقاله‌ای در روزنامه بوستون‌گلوب هرچند تشکیل دولت جدید در ایران را بهترین فرصت دیپلماسی برای آمریکا در طول 34 سال گذشته توصیف کرد اما نوشت: تردیدهایی درباره نیات حسن روحانی وجود دارد به این که با وجود ابراز تمایل او برای ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای، وی از حامیان انقلاب اسلامی از زمان تشکیل و همچنین طرفدار برنامه هسته‌ای است. از سوی دیگر مسئله مذاکره با مانع رهبر عالی ایران مواجه است. با این حال نیت روحانی را باید پای میز مذاکره سنجید.
برنز اضافه کرد: «در حالی که مهمترین بحث بین ایران از یک طرف و گروه 1+5 از طرف دیگر است، تلاش برای مذاکرات مستقیم بین ایران و آمریکا به منظور بررسی مسائل جدی اختلاف‌برانگیز بین آنها مهمتر است. ممکن است آمریکا دیدگاهی جامع‌تر مطرح کند نسبت به آنچه تنها در مذاکرات هسته‌ای به دست می‌آید. آمریکا می‌تواند کمک‌های تجاری و پیشنهاداتی را در ازای مصالحه ایران در اولین دورها مطرح سازد. چنین رویکرد راهبردی مهمی به معنای گذشت کلی نیست بلکه برعکس این امر به آمریکا اجازه می‌دهد مخالفت قوی خود را با رفتار نادرست ایران در سوریه و عراق و مخالفتش با اسرائیل را بیان کند».
معاون سابق وزارت خارجه آمریکا تاکید می‌کند: «آمریکا همچنین باید فشار را بر ایران ادامه دهد. کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه پیشین آمریکا، هفته گذشته در نشست گروه راهبردی آسپن گفت که آمریکا باید تحریم‌ها و تهدید توسل به زور در زمان مذاکرات را ادامه دهد. چنین رویکردی تنها راه برای متقاعد کردن ایران به منظور امتیازدهی و در نهایت پیشرفت در مذاکرات است.»
این دهن‌کجی پاداش اعتماد مجلس است؟!
«تنها دو روز پس از همکاری بی‌سابقه مجلس و پیام‌رسانی اتحاد محور این قوه با دولت جدید، رفتاری از سوی دولت سر زد که اگر نشان از دهن‌کجی به حمایت مجلس نباشد، به گونه‌ای برخورد مجلس را زیر سؤال می‌برد».
سایت رویش نیوز با انتشار این مطلب نوشت: روحانی که شعارش و نوع معرفی اعضای دولتش به مجلس، طلوع جدیدی داشت و از پایان کش و قوس‌های بچگانه و بی‌ثمر دو قوه مقننه و مجریه که مشخصا متضرر آن تنها مردم بودند، حکایت می‌کرد اما رویه‌ای را در پیش گرفته که آن چنان خوش به نظر نمی‌رسد. در حالی که با رأی اعتماد بی‌سابقه و حتی با اغماض از برخی کاستی‌های جدی در کابینه، مجلس به اعضای دولت روحانی رای اعتماد داد، انتظار بر این بود که دولت، ملاحظات و خطوط قرمز مجلس را در نظر بگیرد اما امروز رفتارهایی از رئیس جمهور سر می‌زند که خلاف وعده‌ها و شعارهایش است و از اعتدال و میانه‌روی خبری نیست.
این تحلیل می‌افزاید: انتصاب نجفی به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، نه آن که نشان از قحط‌الرجال در دولت دارد که نشان از یک پیمان عمیق اتوبوسی با همراهان دولت تدبیر و امید دارد چرا که در هر صورت باید افراد نشانه‌دار در جایی سمتی داشته باشند. این اقدام، بسیاری از سیاسیون و البته اصولگرایانی را که می‌نوشتند و مصاحبه می‌کردند و فریاد می‌زدند که باید همکاری صد درصدی با دولت داشت و باید همه کابینه رای اعتماد بگیرند، را انگشت به دهان کرد.
در ادامه این تحلیل آمده است: اینکه از دولت روحانی انتظار داشته باشیم رفتاری دلچسب اصولگرایان داشته باشد، جز به بیراهه رفتن و دور خوردن در این بازی دشوار ثمری ندارد. شاید برخی از نمایندگان بایستی طعم تلخ نتیجه این بازی را می‌چشیدند تا بفهمند افرادی چه راحت سرشان را با الفاظ و قسم و دروغ طوری گرم کردند تا عملکردشان در فتنه عظیم 88 از ذهن مجلس اصولگرای ما برود و حالا ببیند عجب کلاهی سرش رفت!!
رویش نیوز می‌نویسد: واقعیت این است که دولت یازدهم با ایده‌آل‌های اصولگرایانه فاصله زیادی دارد (البته کمتر از یک دولت اصلاح‌طلب و افراطی) و تحلیلگران و مخصوصا نمایندگان باید با تدبیر بیشتری تعامل خود را با دولت تنظیم کنند که هم چوب لای چرخش نگذارند و هم اجازه عدول از آرمان‌ها را ندهند.
در پایان تحلیل مذکور می‌خوانیم: قطعا اگر این رفتار از شخص احمدی‌نژاد سر می‌زد و شخصی که موفق به کسب رای اعتماد از مجلس برای تصدی یک وزارتخانه نشده است را به سمت معاون خود منصوب می‌نمود زمین باید دهان باز می‌کرد و احمدی‌نژاد را با ساختمان پاستور می‌بلعید! چرا؟ چون به مجلس توهین شده بود.
منبع: روزنامه کیهان